Friday, July 16, 2010
മഴ...
മഴ പെയ്തുകൊണ്ടേയിരിക്കുകയാണു. മഞ്ഞായി അലിഞ്ഞു പോയ എന്റെ ഓര്മ്മകള്ക്കു ചൂട് പകരാന് ഈ മഴത്തുള്ളികള്ക്കും തണുപ്പിനും കഴിയുമെന്നോ? അത്ഭുതം തന്നെ!!! മഴ എല്ലാവര്ക്കും ഓര്മ്മകളുടെ വേലിയേറ്റമാണു കൊണ്ടുത്തരിക. ചുമ്മാ വീടിനുള്ളില് കുത്തിയിരിക്കുന്നവര്ക്കാണു മഴയുടെ സാമീപ്യം കൂടുതല് സുഖമുള്ള ഓമ്മകള് തരുക. ചിലര്ക്കു മൂടിപ്പുതച്ചു ഉറങ്ങാനും, ചിലര്ക്കു മഴവെള്ളത്തില് കളിക്കാനും, ചിലര്ക്കു ജനലിലൂടെ പുറത്തേക്കു നോക്കി ഓര്മ്മകളിലെ സുന്ദരനിമിഷങ്ങള് മുത്തുകളായി കോര്ക്കാനും, എന്നെപ്പോലെ ഉള്ളവര്ക്കു, ഓര്മ്മയില് വരുന്നതു കുറിക്കുന്ന സുഖം പകരുവാനും ഈ മഴയ്ക്കു സാധിക്കുന്നു. ഒരേ സമയം എത്ര ആളുകളുടെ മനസ്സുമായാണു അതു ബന്ധം സ്ഥാപിക്കുന്നതു!!???
മുറ്റത്തു നില്ക്കുന്ന എല്ലാ ചെടികള്ക്കും പുതിയ ഒരു പ്രകാശം മഴ കൊടുത്തിരിക്കുന്നു. അന്തരീക്ഷത്തിനു തന്നെയും ഒരു പുതുമ. മഴയുടെ തണുപ്പു എന്നെ പൊതിയുമ്പോള് മഴയ്ക്കും മണമുണ്ട് എന്നു തോന്നുന്നു. തണുപ്പു ഞാന് ഉള്ളിലേക്കു ശ്വസിച്ചു. മനസ്സിനും ആ തണുപ്പു കുളിരേകി. ഓടില് നിന്നും വെള്ളം മുറ്റത്തേക്കു വീണുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയാല് അവിടെ കുറെ നര്ത്തകിമാരെ കാണാം. അവര് അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും ചാടിച്ചാടി കളിക്കും. മഴ തോരുമ്പോഴേക്കും “കണ്ണീര്ത്തുള്ളികള്” ചെടികളില് ഉണ്ടാവും. അതു പറിച്ചു കണ്ണില് എഴുതുമ്പോള് കണ്ണിനും ഒരു കുളിര്...
ഇത്ര വര്ഷങ്ങള് കടന്നു പോയിട്ടും ആ പഴയ കുട്ടിക്കാല ഓര്മ്മകള് മഴ എന്നിലേയ്ക്കു വീണ്ടും കൊണ്ടുത്തരും. ഒരു കുഞ്ഞു കുട്ടിയായിരുന്നെങ്കില് എന്നു ഞാന് ആഗ്രഹിച്ചു പോകും. എന്നാല്, പ്രായം എന്റ് ഈ ആഗ്രഹത്തിനു തടസ്സമായി നില്ക്കാന് ഞാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല. അതുകൊണ്ട് ഞാനിറങ്ങുകയാണു.....മഴയുടെ ആത്മാവു തേടി......ഒരു കൊച്ചുകുട്ടിയുടെ ഉല്സാഹത്തോടെ......
Subscribe to:
Posts (Atom)